Rens, bewoner en ‘groendoener’ in de Indische Buurt

We spreken buurtbewoner Rens van der Linden, 65 jaar oud. In de buurt staat hij ook wel bekend als ‘groenbevorderaar’ of sinds kort als ‘groendoener’. Als het om vergroening in de Indische Buurt gaat, dan moet je bij Rens zijn. Hij is initiatiefnemer van allerlei groenprojecten in zijn buurt. Hij hoopt de Indische Buurt de groenste buurt te maken in Amsterdam-Oost en daarna is heel Amsterdam aan de beurt. Hij woont al 21 jaar aan het Makassarplein in een huurwoning van woningcorporatie De Alliantie.

Groen activisme
Rens is in Limburg opgegroeid. Toen hij ging studeren verhuisde hij naar Amsterdam, waar hij nu nog steeds woont. In de tussentijd woonde hij in het buitenland. Daar deed hij ontwikkelingswerk in Nicaraqua en Mozambique. “Ik ben vrij activistisch ingesteld, eerst als student en daarna met het ontwikkelingswerk, en nu met mijn inzet voor het vergroenen van de Indische Buurt. Mijn drijfveer is de klimaatcrisis en de afname van de biodiversiteit, als ik mijn activistische energie nog ergens in wil steken is het dat.” Wij vragen aan Rens: “Waar kan je het beste mee beginnen?” “Ik ben natuurlijk met mijn eigen huis en tuin begonnen. De impact is beperkt, maar als meer mensen dit doen, dan is de impact heel groot! Ik heb er steeds meer gevoel voor en ik geniet ervan.”

“Ik weet niet zeker of het écht de langste geveltuin van Nederland is, ik ben blij als er iemand komt die zegt: hé die van ons is langer! Dan ga ik weer een project verzinnen om een nóg langere geveltuin te maken!”

De langste geveltuin
Rens is bij talloze groene initiatieven betrokken. Zo zit hij in de participatieraad van de gemeente Amsterdam, waar hij mensen uit de bijstand en de sociale werkplaats vertegenwoordigd. Hij is met het initiatief ‘Groene Buren Indische Buurt’ begonnen en heeft daar een Facebookpagina voor gemaakt. Daarnaast is hij voorzitter van ‘De Vrienden van het Flevopark’. Bij zijn meest recente project heeft hij een groencoalitie gevormd en een initiatief ingediend bij Oost Begroot, waarbij hij een budget van 17.000 euro heeft gekregen voor zijn nieuwe groene campagne: ‘maak van de Indische Buurt de groenste wijk’, waarin hij aan de slag gaat met het vergroenen van zijn buurt. “In het eerste deel gaan we mensen helpen met praktische tips voor het vergroenen op basis van mijn eerdere ervaringen. In het tweede deel willen we dit breder aanpakken en de bevindingen met politici en beleidsmakers bespreken.”

Ook is Rens bezig de langste geveltuin in Nederland te realiseren. De geveltuin is ondertussen al aangelegd en Rens is nu bezig het te vullen met planten. “Ik weet niet zeker of het écht de langste geveltuin in Nederland is, ik ben blij als er iemand komt die zegt: hé die van ons is nog langer! Dan ga ik weer een project verzinnen om een nóg langere geveltuin te maken!” De geveltuin bevindt zich rondom het pand waar ze begonnen zijn met de aanleg van een RESILIO-dak, en in de geveltuin staan ook regentonnen. “Ik ben benieuwd of er nog wat water in mijn regenton komt als het dak er eenmaal ligt.”

“Sinds mijn buren hun tuin volledig betegeld hebben merk ik een groot verschil, je voelt gewoon de weerkaatsing van die hitte in de zomer. Het gaat mij aan het hart als buren hun tuin betegelen.”

Hitte door versteende tuinen
Op het pand waar Rens woont ligt al een groen dak. “Ik heb het zelf nog nooit gezien want we kunnen er niet op, maar ik geloof De Alliantie als zij zeggen dat het er ligt. Soms komt er gruis van het groene dak in mijn regenton.” Rens woont op de begane grond en heeft in zijn woning niet veel last van hitte, maar in zijn tuin is dat een ander verhaal. “Sinds mijn buren hun tuin volledig hebben betegeld merk ik een groot verschil. Je voelt dat de tegels de hitte weerkaatsen. Het gaat mij aan het hart als buren hun tuin betegelen, want dan is er minder ruimte voor planten en dieren.” Ook merkt hij dat het in de afgelopen tien jaar een stuk droger is geworden, omdat hij vaker zijn (gevel)tuin moet besproeien.

“Ik zie het als mijn rol om in mijn buurt te laten zien waar je tegenaan loopt, wat kan en wat mislukt. Ik houd ervan om de grenzen op te zoeken.”

Experimenteren met groen
Rens heeft duidelijke ideeën over de vergroening van de stad: “Het gaat om de intentie, om zoveel mogelijk mensen te betrekken en ze aan te zetten tot vergroenen. Het verdwijnen van groen vind ik een urgent probleem. Op dit moment verdwijnen er meer bomen dan dat er in de stad bijkomen. Er zijn nu wel goede nota’s en plannen vanuit de gemeente Amsterdam vind ik, maar wat ontbreekt is toch het gevoel voor urgentie en dat de gemeente het écht mogelijk maakt door de burgers de gelegenheid te geven om een actieve rol te spelen. Rens wil zelf ook een actieve rol spelen in zijn buurt om de stad groener te maken. “Ik zie het als mijn rol om in mijn buurt te laten zien waar je tegenaan loopt, wat kan en wat mislukt. Ik houd ervan om de grenzen op te zoeken. Waar ik naartoe wil, ook met mijn campagne, is dat er meer wordt geëxperimenteerd met het aanleggen van groen. Je kan bijvoorbeeld ook lantaarnpalen vergroenen. Ik probeer dat zelf allemaal uit voor mijn huis en in mijn tuin.”

Een groene passie
We vragen aan Rens waar zijn passie voor groen vandaan komt: “Dat heeft mijn vader mij meegegeven. Wij hadden vroeger ook een moestuin. Daar moest ik dan af en toe in werken, dat vond ik niet zo erg. Wat ik als kind wel vervelend vond is dat ik dan al die tuinbonen moest eten, die vond ik vies. Toen ik in Amsterdam kwam wonen merkte ik al snel dat ik die moestuin ging missen. Als ik dan bij mijn ouders op bezoek kwam, betrapte ik mezelf erop dat ik als eerst naar de moestuin ging. In de tropen van Zuid-Amerika was ik ook door het groen gefascineerd, als het regenseizoen begon zag je de planten en bomen gewoon groeien, zo snel ging het daar.”