Ben, bewoner Geuzenveld-Slotermeer
We spreken af met Ben (58). Hij vertelt ons over het roerige leven dat hij heeft gehad. Ben komt oorspronkelijk uit Limburg, maar is na zijn scheiding naar Amsterdam verhuisd. Hij heeft 21 jaar op de Wallen gewoond, waar hij ook werkte, in de kamerverhuur. Op een gegeven moment werd hij ernstig ziek en kon hij niet meer volledig werken. Na deze periode kreeg hij via Stadgenoot een woning toegewezen in de wijk Geuzenveld- Slotermeer. Daar woont hij nu 8 jaar.
“Als de kinderen uit de buurt iets nodig hebben moeten ze naar mij toe komen. Ik wil daar niemand meer tussenin, maar direct contact maken.”
Tweedehands buurtwinkeltje
Ben heeft veel meegemaakt in zijn leven, vertelt hij. “Ik weet hoe het is om in de problemen te zitten. Toen ik na mijn ziekte niet meer kon werken dacht ik: “Je moet toch wat gaan doen!” Ik ben een persoon die niet goed thuis kan zitten en niks kan doen. Toen ben ik een tweedehandswinkeltje begonnen (Ben’s Hulpwinkeltje).” Het tweedehandswinkeltje dat Ben runt in Geuzenveld doet hij volledig op vrijwillige basis. Alle opbrengsten zijn bedoeld om arme kinderen uit de buurt te helpen. Ben vertelt ons over hoe hij met dit bijzondere project is begonnen. “Ik wil graag zien waar mijn geld naartoe gaat. Vroeger maakte ik wel eens geld over naar iemand die er iets goeds mee zou gaan doen. Maar ik heb zo vaak meegemaakt dat je geld moest storten, en als ik dan ging vragen waar het heen ging kwam ik erachter dat de kinderen uit de buurt niks hadden gekregen. Toen dacht ik: “Nu is het afgelopen”. Als de kinderen uit de buurt iets nodig hebben moeten ze naar mij toe komen. Ik wil daar niemand meer tussenin, maar direct contact maken.”
“Ik wil helemaal geen geld verdienen. Alles wat ik verdien geef ik weer uit aan de kinderen, ieder dubbeltje maak ik daaraan op.”
Groot hart voor de buurtkinderen
Ben heeft een slim systeem bedacht waardoor hij met weinig geld toch veel kan doen voor de kinderen uit zijn buurt. “Ik krijg spullen van mensen en dan ga ik het uitzoeken: wat niet kapot is komt in de winkel, en als het kapot is kijk ik of ik het nog kan repareren en anders gooi ik het weg.” Al het geld dat hij verdient gaat naar de kinderen. “Ik wil helemaal geen geld verdienen. Alles wat ik verdien geef ik weer uit aan de kinderen, ieder dubbeltje maak ik daaraan op. Het maakt me niet uit welk kind het is. Ik help iedereen, het maakt niet uit waar ze vandaan komen.” Hij vertelt waarom hij het zo belangrijk vindt om juist de kinderen uit de buurt te helpen. “Ik heb tijdens mijn leven vaak gezien dat de kinderen de dupe worden van de problemen van de ouders. Bijvoorbeeld als een gezinnetje uit elkaar gaat, ik ben zelf ook gescheiden. Daarom doet het me ook zoveel pijn als ik die kinderen hier zie, en al helemaal als ze geen geld hebben.”
“Ik denk dat groene daken zeker interessant kunnen zijn voor deze buurt, als ze maar wel goed aangelegd worden zodat het niet gaat lekken, dat vind ik wel belangrijk.”
Minder steen en meer groen
Over het groen in de buurt is Ben matig positief. “Op een bepaalde manier is er wel groen in deze buurt maar het valt een beetje weg, je ziet het bijna niet. Er is veel verkeer hier. Er worden ook wel projecten gedaan met groen in de buurt. Hier aan de overkant is er bijvoorbeeld een grasveldje. Daar hebben ze bloembakken in gezet waar mensen dan groenten en kruiden kunnen laten groeien. Maar dat werkt hier niet in de buurt. ‘s Avonds komen de mensen gewoon langslopen en dan plukken ze alles eruit. Dat is heel jammer. Het probleem is dat er zoveel bijgebouwd wordt, als ze het laten zoals het nu is zou je wel wat meer groen kunnen aanleggen.” We vragen Ben of hij weleens gehoord heeft van blauw-groene daken. “Ik denk dat blauw-groene daken zeker interessant kunnen zijn voor deze buurt, als ze maar wel goed aangelegd worden zodat het niet gaat lekken, dat vind ik wel belangrijk.” Ben legt ons uit wat hij het leukste vindt aan zijn buurt. “De gezelligheid, zeker weten. Ik ken misschien wel de helft van de mensen hier in de buurt en met de meesten heb ik heel goed contact. Daar doe ik het ook voor. Het leukste vind ik om de kinderen uit de buurt blij te maken.”